Περιστατικό
Κοιτάζω στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού και σκέφτομαι
(φλογερά με
έρωτα)Κοιτάζω στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού και σκέφτομαι
Ζήτα μου, έλα λοιπόν, ζήτα μου
να κάνω κάτι αδύνατο,
κάτι φρικαλέα ανώφελο,
κάτι αδιανόητο και αμίμητο
όπως το να κάνω ένα δάχτυλο να ανθίσει
ή το να περπατήσω για μισή ώρα μέσα σε είκοσι λεπτά
ή το να θυμηθώ το αύριο.
Σε θέλω να το ζητήσεις.
Αλλά εσύ το μόνο που λες είναι
Μου δίνεις ένα τσιγάρο, σε παρακαλώ;
Κι εγώ χαμογελάω και,
γυρνώντας στον θαυμαστό κόσμο
του δυνατού,
σου δίνω ένα
μ' ένα χέρι που τρέμει
μ' ένα ανθρώπινο τρέμουλο.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
Incident
I look across the table and think
(fiery with love)
Ask me, go on, ask me
to do something impossible,
something freakishly useless,
something unimaginable and inimitable
like making a finger break into blossom
or walking for half an hour in twenty minutes
or remembering tomorrow.
I will you to ask it.
But all you say is
Will you give me a cigarette, please?
And I smile and,
returning to the marvellous world
of possibility,
I give you one
with a hand that trembles
with a human trembling.
I look across the table and think
(fiery with love)
Ask me, go on, ask me
to do something impossible,
something freakishly useless,
something unimaginable and inimitable
like making a finger break into blossom
or walking for half an hour in twenty minutes
or remembering tomorrow.
I will you to ask it.
But all you say is
Will you give me a cigarette, please?
And I smile and,
returning to the marvellous world
of possibility,
I give you one
with a hand that trembles
with a human trembling.
(περισσότερα για τον Σκωτσέζο ποιητή εδώ)
Νόρμαν ΜακΚέιγκ
(1910-1996)
Σχόλια