Ανάμεσα
σε δυο πολέμους
Θυμάσαι
εκείνο το πρόγευμα έναν Νοέμβρη—
Παγωμένα
μαύρα σταφύλια που μυρίζαν αμυδρά
Aπ'
το φελλό όπου ήτανε συσκευασμένα,
Σκληρά
ψωμάκια με τη ζεστή τους, άσπρη σάρκα,
Και
παχιά, με μέλι γλυκαμένη σοκολάτα;
Και
τα πάρτυ τις νύχτες·το τζιν και τα
τάνγκο;
Τα
σχισμένα δίκτυα για τα μαλλιά, τα
απωλεσμένα μανικετόκουμπα;
Πού
έχουν όλα τους ετούτα πάει,
Τα
όμορφα κορίτσια, οι εγκαταλελειμμένες
ώρες;
Eίπαν
πως ήμασταν χαμένοι, τρελοί κι ανήθικοι,
Και
ανακατεύτηκαν με τα σχέδια της διοίκησης.
Και
σήμερα, εκατομμύρια κι εκατομμύρια,
κλεισμένοι ζωντανοί
Στα
φέρετρα των περιστάσεων,
Χτυπάνε
τα θαμμένα καπάκια,
Σπαρταράνε
στα κελάρια των ερειπίων, και τσακώνονται
Πάνω
απ' την ίδια τους τη διαιρεμένη σάρκα.
μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου
Between
Two Wars
Remember
that breakfast one November —
Cold
black grapes smelling faintly
Of
the cork they were packed in,
Hard
rolls with hot, white flesh,
And
thick, honey sweetened chocolate?
And
the parties at night; the gin and the tangos?
The
torn hair nets, the lost cuff links?
Where
have they all gone to,
The
beautiful girls, the abandoned hours?
They
said we were lost, mad and immoral,
And
interfered with the plans of management.
And
today, millions and millions, shut alive
In
the coffins of circumstance,
Beat
on the buried lids,
Huddle
in the cellars of ruins, and quarrel
Over
their own fragmented flesh.
Κένεθ
Ρεξροθ
(1905-1982)
__________________________________________________________________________
Μore on Kenneth Rexroth: link here
(http://www.bopsecrets.org/rexroth/)
Kenneth Rexroth's biography: link here
(http://www.english.illinois.edu/maps/poets/m_r/rexroth/rexroth_life.htm)
___________________________________________________________________________________
This Post's original photo by Hotpix [LRPS]
http://www.flickr.com/photos/hotpixuk/8366542237/sizes/c/in/photostream/
Σχόλια