στο τελευταίο βαγόνι: Πάμπλο Πικάσο



επισπεύστε την παιδική σας ηλικία προς την ώρα όπου λευκά στη μνήμη μπλε σύνορα λευκά στα μάτια της πολύ λευκά κι ένα κομμάτι λουλακί του αργύρου οι ματιές λευκές διατρέχουν το κοβάλτιο το άσπρο χαρτί που μπλε μελάνι το σκίζει γαλαζωπό μακριά το κυανό κατηφορίζει κείνο το άσπρο μπορεί να αναπαυθεί ταραγμένο μπλε σε βαθύ πράσινο τοίχο πράσινο που γράφει την βροχή της ευχαρίστησής του πράσινο διαυγές που κολυμπάει το πράσινο κίτρινο στην διαυγή αφάνεια στην άκρη του πράσινου άκρου του η άμμος γη τραγούδι άμμος της γης απόγευμα άμμος γη στη γωνιά μία ιώδης στάμνα οι καμπάνες οι πτυχώσεις του χαρτιού ένα πρόβατο από μέταλλο η ζωή που απλώνεται έξω από το χαρτί μια τουφεκιά οι δακτύλιοι του χαρτιού τα καναρίνια στη σκιά άσπρο σχεδόν ροζ ένα ποτάμι στο άσπρο κενό στην πεντακαθαρή γαλάζια σκίαση των χρωμάτων μενεξεδί ένα χέρι στην άκρη της σκιάς κάνει σκιά στο χέρι μία πολύ ροδόχρωμη ακρίδα μια ρίζα σηκώνει το κεφάλι της ένα νύχι το φράγμα των δέντρων με τίποτ' άλλο ένα ψάρι μια φωλιά η ζέστη μες σε άπλετο φως κοιτά μια φωτοσκίαση τα δάκτυλα στο φως το άσπρο του χαρτιού το φως του ήλιου μες στο άσπρο τεμαχίζει μία λαμπυρίζουσα σκίαση ματιών το φως του ήλιου ο τόσο άσπρος ήλιος ο έντονα άσπρος ήλιος

 
hasten on your childhood to the hour when white in memory blue borders white in its eyes very white and piece of indigo of silver the glances white cross cobalt the white paper that blue ink tears bluish away ultramarine descends that white may rest troubled blue in dark green wall green that writes its pleasure rain green clear that swims green yellow in the clear oblivion at the edge of its green foot the sand earth song sand of the earth afternoon sand earth in the comer a violet jug the bells the folds of paper a metal sheep life stretching out the paper a rifle shot the paper rings the canaries in the shade white almost pink a river in the -white space in the clear blue shade of colours lilac a hand at the edge of the shade makes of the shade in the hand a very rose-coloured grasshopper a root lifts its head a nail the block of the trees with nothing else a fish a nest the heat in full light looks at a sunshade light the fingers in the light the white of the paper the sun light in the white cuts out a sparkling eyeshade the sun's light the very white sun the intensely white sun

στα κρυφά
κάνε ησυχία μην πεις τίποτα
εκτός απ' το δρόμο να είναι γεμάτος με αστέρια
και οι κρατούμενοι να τρώνε περιστέρια
και τα περιστέρια να τρώνε τυρί
και το τυρί να τρώει λέξεις
και οι λέξεις να τρώνε γέφυρες
και οι γέφυρες να τρώνε βλέμματα
και τα βλέμματα να τρώνε κούπες γεμάτες από φιλιά μες στην ορτσάτα^
που όλους τους κρύβει με τις φτερούγες της
την πεταλούδα τη νύχτα
σ' ένα καφέ πέρσι το καλοκαίρι
στη Βαρκελώνη.

 ^horchata = σουμάδα


in secret
be quiet say nothing
except the street be full of stars
and the prisoners eat doves
and the doves eat cheese
and the cheese eats words
and the words eat bridges
and the bridges eat looks
and the looks eat cups full of kisses in the orchata
that hides all with its wings
the butterfly the night
in a cafe last summer
in Barcelona





Pablo Picasso
  1881-1973

Σχόλια