στο τελευταίο βαγόνι: John Berryman

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ 366









  







Παγωμένος σ' αυτό το ιρλανδέζικο μπαρ δίνω τις ευχές μου
στις αγάπες μου, στους ξένους, σ' όλους τους δικούς μου φίλους,
εφτά ή όσους είναι,
συγχωρώ τους εχθρούς μου, ειδικά δύο,
παραβγαίνει την καρδιά του, με τόση μεγαλοψυχία,
μπορεί όλα αυτά να είναι αλήθεια;

-Κύριε Κόκαλε, κάνεις ταξίδι έξω από τον εαυτό σου.
Σ' έχει δει γιατρός; Ακούγεσαι αποφασισμένος,
διαθήκη και τα σχετικά.
Έχεις πάρει την πορεία σου; -Ω, υποφέρω από χτύπημα
κι από χτύπημα κι από μπάλες τρεις: Πάω για τα πολλά,
Γουέρντσγουορθ, και κάτι ανάλογο.

Ο παίχτης ονειρεύτηκε. Έριξε μια κυρτή ονειρική μπαλιά,
στην πορεία μου την έπιασα και σουτάροντας αστόχησα,
ο έρημος Χένρυ.
Αυτά τα Τραγούδια δεν είναι για να τα καταλαβαίνει κανείς,
κατάλαβε. Είναι για να τρομάζουν μόνο και να παρηγορούν.
Μια πασχαλιά στο χέρι του βρέθηκε.

Τζων Μπέρρυμαν 
μετάφραση Γιάννη Λειβαδά

Σχόλια